فرجام بد شارلی ابدو
کشورهایی که طبق قانون آنها توهین به حضرت عیسی علیهالسلام، ملکه و جان لنون، یهودیستیزی و حتی تحقیق پیرامون “هولوکاست” جرم است چگونه اجازه میدهند به پیامبر میلیونها مسلمان توهین شود و امنیت چندین کشور و جامعه بهخطر بیفتد؟
هفدهم دیماه سال جاری دو فرد مهاجم مسلح با حمله به دفتر مجلهی شارلی ابدو در پاریس فرانسویها را در بهت و هراس فرو بردند. در این حمله که جلسه شورای سردبیری شارلی ابدو هدف آن بود، ۱۲ نفر کشته شدند. سردبیر ارشد مجله و سه نفر از سرشناسترین کاریکاتوریستهای فرانسه از جمله قربانیان این حمله هستند. برنارد ماریس، از سهامداران شارلی ابدو، و دو افسر پولیس نیز در این حمله کشته شدهاند. به نقل از مهاجمان گفته شده است که “انتقام پیامبر” را میگیرند. استفان شاربونیه، سردبیر کشتهشده نشریهی افراطی شارلی ابدو، پیش از این در واکنش به اعتراضهای مسلمانان نسبت به انتشار کاریکاتورهای موهن گفته بود «محمد [صلیاللهعلیهوسلم] برای من مقدس نیست.»
صرفنظر از اینکه چه فرد یا گروهی پشت این حمله بوده، از دو زاویه میتوان به این قضیه نگاه کرد. شکی در این نیست انتشار کاریکاتورهای توهینآمیز پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم بههیچ وجه بهبهانهی “آزادی بیان” مجاز نمیشود.
کشورهایی که طبق قانون آنها توهین به حضرت عیسی علیهالسلام، ملکه و جان لنون، یهودیستیزی و حتی تحقیق پیرامون “هولوکاست” جرم است چگونه اجازه میدهند به پیامبر میلیونها مسلمان توهین شود و امنیت چندین کشور و جامعه بهخطر بیفتد؟ اصرار بر این رویه باوجود اعتراض اقشار مختلف مسلمانان در سراسر جهان دهن کجی بزرگی به میلیونها مسلمان و انسان آزاده است. درواقع رسانههای موهن آغاز کنندهی این تقابل خونین هستند.
طبق فتوای علمای اسلام جزای توهین به پیامبر اسلام قتل است؛ چندین شخص گستاخ در زمان حیات رسول اکرم صلیاللهعلیهوسلم به جرم توهین به ساحت نبی رحمت به هلاکت رسیدند. کعب بن اشرف یهودی، ابورافع یهودی و ابنخطل و دو کنیزش بهدستور رحمت للعالمین به درک واصل شدند. صحابی نابینا حضرت عمیر بنعدی کنیزش را بههمین علت کشت. زمانیکه عمیر بنعدی کنیزش را کشت، پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم فرمودند گواه باشید که این شخص تاوان یا قصاصی ندارد؛ این در حالیست که زنان حتی در میادین جهاد نباید کشته شوند مگر آنکه مسلح باشند.
بدون شک این وقایع عهد رسالت بر ضرورت قتل توهینکنندگان به ساحت مقدس رسولالله صلیاللهعلیهوسلم دلالت دارند. حتی بسیاری از مذاهب اسلامی و مکاتب فقهی بر عدمپذیرش توبه توهینکنندگان تاکید دارند و عفو توهینکنندگان توسط خود رسولالله ممکن است که ایشان در این دنیا نیستند، پس تنها گزینه همان است که آنحضرت در زمان خود بر آن عمل کردند. البته قتل افراد موهن در عهد نبوی در قلمرو حکومت اسلامی دوران آنحضرت صلیاللهعلیهوسلم صورت گرفت. حکم توهینکنندگانی که در «دارالحرب» هستند چیست؟ این مسئله توضیح دارد که مجال ذکر آن در این مختصر نیست.
از سویی دیگر نباید فراموش کرد حمله به دفتر یک نشریه موهن و بیقید و بند، پیامدهایی هم دارد؛ از جملهی پیامدهای منفی این نوع حملات رشد اسلامهراسی، فضاسازی رسانهای و تبلیغاتی علیه اسلام و مسلمانان و تشدید فضا علیه اقلیتهای مسلمان در غرب است. گرچه آزادیهای اقلیتهای مسلمان در غرب چه بسا بیش از آزادیهای مسلمانان در کشورهای خودشان است، اما حملات پیدرپی به مساجد و مراکز اسلامی، راهپیمایی علیه اقلیتهای مسلمان و شعارنویسی و هتاکی بیانگر وضعیت نابسامان مسلمانان است. ازطرفی این اقدام نتایج مثبتی هم میتواند درپی داشته باشد؛ کاریکاتوریستهای موهن و پیروان ابنخطل و ابورافع متوجه شدهاند چه عواقبی در انتظار آنان است. این قبیل حملات، توهین در لوای آزادی بیان را برای کشورها و نهادهای موهن پرهزینه کرده است.
* عبدالحکیم شهبخش (دو هفته نامه خبری تحلیلی نگاه)
منبع: سنت آنلاین
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.